การผลิต หมายถึง การใช้ทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตใดๆ ในทางที่จะก่อให้เกิดสินค้าหรือบริการขึ้น การผลิตตามความหมายนี้เป็นกระบวนการในการแปลงทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตด้วยวิธีการต่างๆ เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่จะใช้ตอบสนองความต้องการของมนุษย์ปัจจัยในการผลิตในที่นี้ได้แก่ ปัจจัยประเภทแรงงาน ซึ่งหมายถึงแรงกายและแรงความคิดของมนุษย์ ที่ดิน คือ พื้นแผ่นดินและทรัพยากรต่างๆ เช่น น้ำ หิน ทราย อากาศ ป่าไม้ ฯลฯ ทุน ซึ่งเป็นส่วนที่มนุษย์สร้างเพื่อเป็นเครื่องมือในการผลิตสินค้าได้แก่ เครื่องจักร อาคารสำนักงาน โรงงาน โกดัง สนามบิน ผู้ประกอบการ เป็นผู้ออกความคิดและตัดสินใจว่าจะ ผลิตอะไร จำนวนเท่าไหร่ จะผลิตอย่างไร หรือจะเลือกที่ไหนเป็นแหล่งผลิต
ผลพวงที่ได้จากการแปลงปัจจัยการผลิตหรือที่เรียกว่า ผลผลิต ตามความหมายข้างต้นอาจเป็นได้ทั้งสินค้า อันเป็นสิ่งที่จับต้องได้ เช่น อาหาร เสื้อผ้า รองเท้า รถยนต์ ฯลฯ หรืออาจจะเป็นบริการ ซึ่งเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ เช่น การตัดผม การเสริมสวย การขนส่ง การสื่อสาร การธนาคาร ดังนั้นการผลิตตามความหมายทางเศรษฐศาสตร์จึงมิได้หมายเฉพาะแต่กระบวนการในการก่อให้เกิดตัวสินค้าขึ้นมาเท่านั้น แต่ยังหมายถึงกิจกรรมอื่นที่เป็นการก่อผลผลิตในรูปบริการด้วย
ต้นทุนการผลิต
ในวิชาเศรษฐศาสตร์ คำว่า ต้นทุน มีความหมายพิเศษที่แตกต่างจากวิชาอื่น ค้นทุนในทางเศรษฐศาสตร์หมายถึงต้นทุนค่าเสียโอกาส
-ต้นทุนในการผลิตในระยะสั้น
ความหมายของต้นทุนชนิดต่างๆ เรื่องจากการผลิตในระยะสั้นผู้ผลิตยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงปัจจัยการผลิตบางชนิดให้เป็นปัจจัยแปรผันได้ สิ่งที่ทำได้คือการเปลี่ยนแปลงระดับการใช้แรงงานและวัตถุดิบซึ่งเป็นปัจจัยแปรผันดังนั้นต้นทุนของผุ้ผลิตในระยะสั้นอาจประกอบด้วยทุนชนิดต่างๆ
ก.ต้นทุนคงที่รวม คือ จำนวนค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจากการใช้ปัจจัยคงที่ชนิดต่างๆรวมกัน
ข.ต้นทุนการแปรผัน คือ จำนวนค่าใช้จ่ายที่เกิดจากการผลิตสินค้าจำนวนหนึ่ง
ค.ต้นทุนรวม คือ ต้นทุนทั้งหมดที่เกิดจากการผลิตสินค้าจำนวนหนึ่ง
ง.ต้นทุนคงที่เฉลี่ย คือ จำนวนต้นทุนที่เกิดจากสินค้าคงที่รวมเฉลี่ยต่อหน่วยของสินค้า
จ.ต้นทุนแปรผันเฉลี่ย คือ ต้นทุนแปรผันเฉลี่ยต่อหน่วยของสินค้า
-รายรับจากการผลิต
รายรับ ก็คือรายได้ที่หน่วยผลิตได้รับจากการขายสินค้าหรือบริการโดยหน่วยผลิตนั้น รายรับที่จำนำมาใช้ในการวิเคราะห์การตัดสินใจของหน่วยผลิตในที่นี้ได้แก่รายรับชนิดต่างๆดังต่อไปนี้
1.รายรับรวม คือจำนวนรายรับที่รับทั้งหมดที่หน่วยผลิตได้รับจากการขายผลผลิตในจำนวนหนึ่งๆ รายรับรวมจะเท่ากับผลคูณของราคากับปริมาณที่ขายได้ หรือ เขียนเป็นสมการ
2.รายรับเฉลี่ย คือ จำนนวนรายรับเฉลี่ยต่อหน่วยของสินค้าที่ขาย ซึ่งเท่ากับจำนวนรายรับรวมหารด้วยปริมาณผลผลิต
3.รายรับสัดส่วนเพิ่ม หมายถึง ส่วนเปลี่ยนแปลงในรายรับรวมเมื่อหน่วยผลิจเปลี่บนแปลงการขายผลผลิตจากเดิมไปหนึ่งหน่วย
3.1 รายรับกรณีที่ราคาคงที่ หมายถึง รายรับที่หน่วยผลิตได้รับจากการขายผลผลิตโดยที่ไม่ว่าหน่วยผลิตจะขายผลผลิตมากน้อยเท่าใด “ราคาขายได้จะคงที่”
3.2 รายรับกรณีที่ราคาเปลี่ยนแปลง คือ หน่วยผลิตขายผลผลิตในราคาที่ไม่เท่ากันทุกๆระดับผลผลิตกล่าวคือ เมื่อต้องการขายผลผลิตให้ได้มากขึ้นก็ต้องการให้มีผู้ซื้อมากขึ้น หน่วยผลิตจะต้องลดราคาผลผลิตลง หรือ ถ้าลดจำนวนผลผลิตลงเขาก็จะขายได้ในราคาสูงขึ้น
-กำไรจากการผลิต
กำไร ของหน่วยผลิตหนึ่งก็คือส่วนต่างๆระหว่างรายรับ รวมกับต้นทุนรวมที่จะเกิดขึ้นจากการผลิตสินค้าหรือบริการออกขายในช่วงเวลาหนึ่งๆ ในขณะที่ต้นทุนทางเศรษฐศาสตร์จะมีความคิดจากต้นทุนค่าเสียโอกาสซึ่งทั้งทุนชัดแจ้งและต้นทุนแอบแฝง รวมกันต้นทุนค่าเสียโอกาสทั้งหมดนี้ส่วนหนึ่งเป็นค่าตอบแทน สำหรับปัจจัยการผลิตเป็นส่วนของผู้ประกอบการเอง ค่าตอบแทนนี้เรียกว่า “กำไรปกติ” ดังนั้น ในการคำนวณ “กำไรทางเศรษฐศาสตร์” หากพบว่ารายรับรวมกันเท่าต้นทุนพอดีก็แสดงว่า ไม่มีกำไรทางเศรษฐศาสตร์หรืออาจจะเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “มีกำไรปกติ” เพราะกำไรปกตินี้แฝงอยู่ในต้นทุนทางเศรษฐศาสตร์ตอนที่คิดต้นทุนแล้ว แต่ถ้าหากว่ารายรับรวม มากกว่าต้นทุน ก็แสดงว่ามีกำไรทางเศรษฐศาสตร์ หรืออาจเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “กำไรเกินปกติ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น